De leeftijd waarop men in Nederland volwassen wordt is bij wet bepaald op 18 jaar. Dit betekent dat men handelingsbekwaam is en zonder toestemming van de ouders allerlei financiële zaken mag regelen. Het betekent ook dat men mag huwen. Onder de 18 jaar kan wel worden getrouwd, maar dan is toestemming van de autoriteiten noodzakelijk.

In de levensloop van jongeren is geen duidelijke scheidslijn te trekken tussen kind en volwassenen zijn. Grofweg liggen de keerpunten en de wendingen in de levensloop tussen het veertiende en zevenentwintigste jaar. Sommige jongeren kunnen op jeugdige leeftijd al langdurige seksuele relaties hebben, anderen stellen dit uit totdat zij het ouderlijk huis op relatief late leeftijd hebben verlaten. Ook met betrekking tot de zelfstandigheid is de route van de jongeren geschakeerd. Sommige huisverlaters blijven jarenlang op hun ouders aangewezen voor verzorging en financiële ondersteuning. Anderen zijn binnen het ouderlijk gezin door bijbaantjes al ten dele financieel onafhankelijk of kunnen zich als zelfstandigen binnen het ouderlijk huis gedragen door het vrije opvoedingsklimaat. De afgelopen decennia is de levensloop van jongeren sterk gewijzigd. Het traditionele patroon: in ouderlijk huis, uit huis trouwen, het stichten van een eigen gezin, is door velen verlaten. Nieuwe tussenfasen, zoals het ouderlijk huis verlaten om zelfstandig te gaan wonen en/of te gaan studeren of om ongehuwd te gaan samenwonen heeft bij meer dan 60% van de jongeren de voorkeur. Zie bijvoorbeeld: