Internationalisering van de organisaties wordt belemmerd door:
- nationale verschillen in belangen en omstandigheden
- het proces van beleidsconcurrentie tussen nationale staten (wie heeft het meest gunstigste vestigingsklimaat voor ondernemers?)
- de verschillen in culturen en systemen van nationale arbeidsverhoudingen.
Onderlinge afstemming vindt daardoor meer plaats door een “methode van open coördinatie”. In 1997, toen het werkgelegenheidsbeleid op de agenda stond, is afgesproken via benchmarking (onderlinge vergelijking van beleidsinstrumenten) tot beleidsafstemming te komen en daarvoor een Arbeidsmarktcomité in te stellen. Met deze zachte vorm van coördinatie wordt van elkaar geleerd, wat soms zal leiden tot convergentie, maar soms ook tot argumentatie om juist afwijkende nationale beleidslijnen kracht bij te zetten.