In de tweede helft van de negentiende eeuw ontwikkelde zich in de Tweede Kamer uit het gewone voorstel van orde de zogenaamde gemotiveerde motie van orde. Meer en meer gingen deze moties een verzoek aan de regering bevatten om een bepaalde maatregel te nemen, danwel juist achterwege te laten.

De motie ving doorgaans aan met de woorden: „De Kamer, gehoord de beraadslaging” en eindigde met „en gaat over tot de orde van de dag”. Nog steeds worden moties in deze vorm bij de kamer ingediend, zonder dat enige bepaling dit voorschrijft.

Het reglement van orde van de Tweede Kamer bepaalt dat moties kort en duidelijk geformuleerd moeten zijn. Een motie komt pas in behandeling indien minstens vier leden buiten de indiener de motie mede ondertekenen danwel ondersteunen. Voor moties die in een wetgevings- of nota-overleg worden ingediend geldt dit vereiste niet.

Via aanvaarding van een motie van afkeuring bestaat de mogelijkheid voor de Tweede Kamer het beleid van een minister of staatssecretaris af te keuren om daarmee de betrokkene naar huis te zenden. Een – doorgaans nogal scherp gestelde – motie kan daarnaast het karakter van een motie van wantrouwen krijgen indien de regering als geheel, danwel een minister of staatssecretaris individueel, laat weten – door deze motie „onaanvaardbaar” te verklaren – terug te zullen treden indien de motie wordt aangenomen.

In de zogenaamde „Nacht van Schmelzer” – 13/14 oktober 1966 – is voor het laatst een motie van wantrouwen door de Tweede Kamer aangenomen. In de aanvaarding van de betrokken motie zag het kabinet-Cals aanleiding ontslag te vragen.

Op 1 mei 1989 zagen de bewindslieden van het kabinet-Lubbers II zelfs al in de indiening van een VVD-motie over het voornemen het reiskostenforfait af te schaffen, aanleiding hun ontslag aan te bieden.

Sinds het midden van de jaren zestig is het gebruik van de parlementaire motie in de Tweede Kamer gedurende 20 jaar sterk toegenomen. Tabel 24 laat zien dat het aantal aangenomen moties in deze periode niet minder is gestegen. Sinds de kamer medio 1986 in haar reglement van orde heeft opgenomen dat normaliter in eerste termijn van een debat geen moties meer ingediend mochten worden, is het aantal ingediende en aangenomen moties aanzienlijk afgenomen. Vanaf het midden van de jaren negentig is duidelijk weer sprake van een toename van het aantal ingediende en aangenomen moties.

In maart 2016 nam de Tweede Kamer een wijziging van het Reglement van Orde van Van der Staaij (SGP) aan. Sindsdien is het mogelijk dat een bewindspersoon een motie overneemt als hij bereid is die uit te voeren. De Voorzitter dient dan wel vast te hebben gesteld dat geen van de in de vergaderzaal aanwezige leden zich tegen het overnemen van de motie verzet. De mogelijkheid van het overnemen van moties geldt niet voor wetgevingsoverleggen of nota-overleggen. Zie:

• Bijlage 33.949, Handelingen Tweede Kamer, 2015-2016, nrs. 1 e.v.

Onderstaande tabel geeft een overzicht van de aantallen ingediende en daarvan aangenomen moties in de Tweede Kamer vanaf 1960.

Zittingsjaar	Inge­diende moties	Aange­nomen moties
1960-1961	24	9
1961-1962	24	9
1962-1963	21	8
1963-1964	9	1
1964-1965	31	16
1965-1966	42	11
1966-1967	63	15
1967-1968	115	16
1968-1969	134	20
1969-1970	201	34
1970-1971	146	36
1971-1972	203	34
1972-1973	136	40
1973-1974	196	61
1974-1975	324	109
1975-1976	341	124
1976-1977	216	61
1977-1978	346	121
1978-1979	764	344
1979-1980	1229	503
1980-1981	779	364
1981-1982	548	225
1982-1983	783	285
1983-1984	1214	485
1984-1985	1017	356
1985-1986	685	246
1986-1987	694	231
1987-1988	558	202
1988-1989	409	149
1989-1990	434	136
1990-1991	601	195
1991-1992	467	170
1992-1993	434	174
1993-1994	436	185
1994-1995	471	149
1995-1996	797	307
1996-1997	909	371
1997-1998	862	342
1998-1999	845	320

Hieronder een overzicht vanaf 1998 van de ingediende moties in de Tweede Kamer per kalenderjaar (voor 1998 t/m 2001: ook de aantallen daarvan aangenomen moties).

Kalen­derjaar	inge­diende moties	aange­nomen 1	ver­wor­pen 1	inge­trok­ken	aange­hou­den 1	gewij­zigd	in behan­deling 1	ver­val­len
1998	853	312						312
1999	1002	360						360
2000	974	424						424
2001	997	444						444
2002	1158
2003	1007
2004	1309
2005	1434	513	513	85	85	109	8	121
2006	1170	488	432	84	38	74	0	54
2007	1968	601	993	89	137	111	3	34
2008	2543	686	1.334	105	104	212	0	102
2009	2616	889	1.213	91	92	212	0	119
2010	1734	620	735	66	104	157	2	50
2011	3.679	1.138	1.699	108	170	385	1	178
2012	2.286	615
2013	3.150	832
2014	2.860	797
2015	3.582	1.127
2016	3.500	1.165
Jaar	ingediend	aangenomen	overgenomen
2017	2.476	817	78
2018	4.141	1.485	73

¹ vanaf 2005 ook in voorafgaande jaren ingediende moties.

Bron: PDC tot 1986-1987, nadien CBS en griffie Tweede Kamer.

In de Eerste Kamer worden enkele moties per jaar ingediend:

Zittingsjaar	Aantal inge­diende moties	aange­nomen	verworpen	aange­houden	inge­trokken	gewij­zigd
1967-1968	1
1968-1969	1
1969-1970	2
1970-1971	4
1971-1972	3
1972-1973	4
1973-1974	4
1974-1975	2
1975-1976	7
1976-1977	2
1977-1978	12
1978-1979	5
1979-1980	12
1980-1981	7
1981-1982	6
1982-1983	5
1983-1984	6
1984-1985	4
1985-1986	9
1986-1987	14
1987-1988	1
1988-1989	8
1989-1990	5
1990-1991	5
1991-1992	10
1992-1993	12
1993-1994	12
1994-1995	6
1995-1996	13
1996-1997	6
1997-1998	3
1998-1999	3
1999-2000	6
2000-2001	8
2001-2002	19
2002-2003	27
2003-2004	29	10	9	1	8	1
2004-2005	12	4	4	2	2	0
2005-2006	21	11	3	4	4	0
2006-2007	9	6	0	1	3	1
2007-2008	32	14	9	1	6	2
2008-2009	39	20	7	3	6	3
2009-2010	52	18	23	1	5	5
2010-2011	55	32	12	5	3	3
2011-2012	58	16	24	3	11	4
2012-2013	67	30	16	11	7	3
2013-2014	83	31	37	8	3	4
2014-2015	57	23	18	9	6	1
2015-2016	87	36	27	15	3	6
2016-2017	51	18	16	10	4	3
2017-2018	58	19	24	5	4	5

Bron: PDC tot 1986-1987, nadien CBS en griffie Eerste Kamer.

Sinds 1978-1979 rapporteren de ministers in een bijlage bij de memorie van toelichting van de op Prinsjesdag ingediende begroting in hoeverre zij de in het afgelopen jaar door de kamers aangenomen moties hebben uitgevoerd.

Zie: J. H. Prins, De parlementaire motie, in: H. M. Franssen (red.), Het parlement in actie. Bevoegdheden van de Staten-Generaal, Assen, 1986, pp. 128-165.