De verdere ontwikkeling van werkgevers- en werknemersverenigingen op Europees niveau en de coördinatie met buitenlandse organisaties zal voor een groot deel afhankelijk zijn van de mate waarin het sociale beleid van de EU groeit. Hoe meer “Brussel” een belangrijk politiek centrum gaat worden, hoe meer Nederlandse verenigingen hun betekenis aan de leden kunnen laten zien door middel van Europese lobby, interne informatieverspreiding etcetera. Daarnaast maken de organisaties zelf hun “internationalisering” door hun functioneren af te zetten tegenover die in andere landen, onderling te coördineren en gezamenlijke activiteiten te ondernemen. Grensoverschrijdende coördinatie lijkt het makkelijkst binnen de multinationale onderneming; een ontwikkeling naar van een heus “Europees poldermodel” ligt niet in de lijn der verwachtingen.