Tussen 1918 en 1956 telde de Tweede Kamer 100 leden. De kiesdeler was daardoor gelijk aan 1/100 van het aantal landelijk uitgebrachte geldige stemmen. In 1956 werd het aantal leden van de Tweede Kamer tot 150 uitgebreid. De kiesdeler is sindsdien 1/150 van het aantal landelijk uitgebrachte geldige stemmen. De kiesdeler is sinds 1937 tevens de kiesdrempel. Vóór 1937 kon een partij reeds een restzetel behalen wanneer deze tenminste de helft van de kiesdeler (1918), c.q. drie kwart van de kiesdeler behaalde (1922, 1925, 1929, 1933). Het minimumaantal stemmen benodigd om voor een zetel in aanmerking te kunnen komen is vermeld in ondertaande tabel.
De feitelijke kiesdrempel sedert 1918 (aantallen voor een tweede-kamerzetel tenminste benodigde stemmen).
Jaar |
Kiesdrempel |
Jaar |
Kiesdrempel |
Jaar |
Kiesdrempel |
---|---|---|---|---|---|
1918 |
6.722 |
1967 |
45.854 |
2010 |
62.773 |
1922 |
21.972 |
1971 |
42.121 |
2012 |
62.828 |
1925 |
23.144 |
1972 |
49.294 |
2017 |
70.106 |
1929 |
25.347 |
1977 |
55.451 |
||
1933 |
27.914 |
1981 |
57.939 |
||
1937 |
40.581 |
1982 |
54.857 |
||
1946 |
47.608 |
1986 |
61.148 |
||
1948 |
49.327 |
1989 |
59.289 |
||
1952 |
53.344 |
1994 |
59.832 |
||
1956 |
57.278 |
1998 |
57.385 |
||
1956* |
38.185 |
2002 |
63.341 |
||
1959 |
39.997 |
2003 |
64.363 |
||
1963 |
41.724 |
2006 |
65.591 |
-
* Uitbreiding van het aantal Tweede-Kamerzetels tot 150.