Sinds 1 januari 1988 is de leeftijdsgrens van de volwassenheid van 21 jaar verlaagd naar 18 jaar. Dit betekent niet dat jongeren van 18 jaar en ouder dezelfde rechten en plichten hebben als ouderen. Het volledig minimumloon geldt pas op de leeftijd van 23 jaar. Ouders hebben een zorgplicht tot hun kinderen 21 jaar zijn. Bovendien zijn er specifieke bepalingen met betrekking tot de onderhoudsplicht voor ouders met studerende kinderen. Kinderbijslag kan, onder voorwaarden, gegeven worden tot het kind 25 jaar wordt.

In sociologisch opzicht zien we dat in de loop van de tijd een verschuiving optreedt in de leeftijd naar de volwassenheid. De volwassenheid wordt uitgesteld. De economische omstandigheden zijn beter, de scholing duurt langer, maar ook het huwelijk en het samenwonen worden door velen uitgesteld. Het begrip volwassenheid is in belangrijke mate cultureel bepaald. Zie hierover: A. N. Baanders, Leavers, planners and dwellers, the decision to leave the parental home, Wageningen, 1998.